داستان ها و حكايت هاي نماز – بخش دوم

تمام ادعيه هاي ماه هاي سال

داستان ها و حكايت هاي نماز – بخش دوم


داخل شدن در نماز​ حضرت مجتبي (عليه السلام) وقتي از وضو فارغ مي شد رنگ صورتش تغيير مي كرد وقتي سببش را مي پرسيدند؟ مي فرمود: هركس كه مي خواهد بر خداي بزرگ وارد شود بايد رنگ صورتش عوض شود.

عبادت امام مجتبي (عليه السلام)​ حضرت امام حسن مجتبي (عليه السلام) چون به نماز مي ايستاد مفصلهاي بدنش به حركت در مي آمد و چون بهشت و جهنم را ياد مي كرد مانند انسان مار زده مضطرب مي گشت، در هيچ حالي او را نديدند كه مگر آنكه خدا را ذكر مي كرد. از عبادات او كه از فضائل مختص اين امام است مي توان اين را گفت كه آن حضرت بيست و پنج بار پياده به زيارت كعبه رفت با آنكه مركبهاي خوب با ايشان برده مي شد ولي مسافت چهارصد و پنجاه كيلومتر راه را زير اشعه سوزان آفتاب و روي سنگريزه هاي داغ پياده مي پيمود تا رضايت خدا را بيشتر فراهم آورد.

نماز خوف اباعبدالله (عليه السلام)​ امام سجاد (عليه السلام) مي فرمايد پدرم اهل عبادت بود و شبي هزار ركعت نماز مي خواند، حالا ببينيم آيا شب عاشورا هم حضرت توانستند اين نماز را بخوانند يا اينكه روز عاشورا ناچار شدند در زير آن همه تير و نيزه و شمشير نماز خوف بخوانند، نماز خوف كيفياتي دارد اگر هيچيك از اقسام آنها ممكن نشد بايد به جاي هر ركعت يك تسبيح اربعه بگويند يعني در هر ركعت يك بار بگويند سبحان الله و الحمدالله و لااله الاالله و الله اكبر در اين نماز مختصري كه حضرت مي خواندند چقدر نيزه و تير كه به سوي وجود مبارك ايشان پرتاب نشد (تا جايي كه يك تير هم به بدن ايشان اصابت كرد) پس بايد بدانيم كه اصل و پايه جهاد حضرت اباعبدالله (عليه السلام) نماز و عبادت بود.

توجه قلبي در نماز​حضرت امام سجاد (عليه السلام) هنگامي كه مشغول وضو گرفتن مي شد رنگ چهره اش زرد مي شد از اطرافيان به حضرت مي گفتند چرا در هنگام وضو اين حالت به شما دست مي دهد مي فرمود: آيا مي دانيد در برابر چه كسي مي خواهم بايستم؟
و گفته شده كه روزي در حال نماز رداء از شانه آن حضرت افتاد حضرت تا فراغت از نماز آن را به شانه نيافكند و ملتف نشد. وقتي از نماز فارغ شد يكي از اصحاب عرض كرد يابن رسول الله در حال نماز عبا از دوش شما افتاد ولي توجه نكرديد فرمود: واي بر تو آيا مي داني در برابر چه كسي ايستاده بودم؟ چنين فكري مرا از توجه به عبا منصرف ساخته بود آيا نمي داني كه نماز بنده فقط آن مقداري قبول مي شود كه نسبت به خدا حضور قلب داشته باشد راوي مي گويد گفتم فدايت شوم بنابراين با اين نمازهايمان به هلاكت مي رسيم؟ حضرت فرمود خداوند اين نمازهاي ناقص را با نوافل و نمازهاي مستحبي كامل مي سازد.

 

 

 

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد 

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.