باز محرم شد و شور نواي حسيني به پا خواسته است، محرم كه مي شود در رگ هاي مرده ما خون مي دود، در چشم هاي خشك شده ما چشمه اشك به جوشش مي آيد و باران حيات بخش عشق حسيني بر قلب هاي قفل شديمان باريدن مي گيرد و ما زنده مي شويم.
محرم كه مي شود سرزمين ها، شهر ها و روستاها از سكون و سكوت در مي آيند و جاني دوباره مي گيرند، شور محرم كه به پا مي شود عقل ها انگشت حيرت به دهان برده و در عجب مي مانند كه اين چه سودايي است كه پس از قرن ها هنوز اينگونه تازه است؟
وقتي شور محرم به پا مي شود و شهر سياه پوش عزا، خيلي ها به اين مي انديشند كه اين عزاداري ها پس از اين همه سال چه تأثيري براي اين مردمان دارد؟ اصلا چرا ما بايد عزا داري كنيم؟
دلايل عزاداري براي امام حسين عليه السلام بسيار زياد است كه آن را مي توان از ابعاد مختلف مورد بررسي قرار داد، ما در اينجا به يكي از آن دلايل اشاره مي كنيم كه شايد مهم ترين دليل هم باشد.
عزاداري محرم رمز بقاي اسلام
ائمّه اطهار(عليهم السلام) با تأكيد بر برگزارى مراسم عزادارى حسينى، برنامه آن حضرت را «محورى» براى وحدت مردم قرار دادند. به گونه اى كه امروزه در ايام شهادتش ميليونها انسان با اختلاف طبقات و نژاد و مذهب در هر كوى و برزن به عزادارى آن حضرت بپاخاسته و گرد بيرق حسينى اجتماع مى كنند.
در واقع ائمّه اطهار(عليهم السلام) با ترغيب مردم به اقامه مجالس حسينى از پراكندگى نيروها جلوگيرى به عمل آوردند و توده هاى متفرّق را بسيج كردند و با ايجاد وحدت و يكپارچگى در ميان آنها قدرت عظيمى را به وجود آوردند.
حركت خودجوش ميليونى مردم مسلمان ايران در نهضت شكوهمند انقلاب اسلامى در ماه محرّم و صفر به ويژه روزهاى تاسوعا و عاشورا كه لرزه بر اندام طاغوتيان مى انداخت سرّ تأكيد ائمّه اطهار(عليهم السلام) بر محور قراردادن عزا داري امام حسين عليه السلام را روشن تر مى كند.
- یکشنبه ۱۷ شهریور ۹۸ ۱۳:۵۸ ۱۵ بازديد
- ۰ نظر