ادعيه ها

تمام ادعيه هاي ماه هاي سال

تقويم تاريخ: روز نهم محرم (تاسوعا)

روز نهم ماه محرم كه معروف به تاسوعا است، آخرين روزى بود كه امام حسين(ع) و يارانش شبانگاه آن را درك كرده بودند و اين روز به شب عاشورا پيوند خورد. بدين جهت در نزد مسلمانان و محبان اهل بيت(ع) از اهميت بالايى برخوردار است. مسلمانان تاريخ‌ساز ايران اسلامى همچون بسياري از مسلمانان سراسر گيتي، اين روز را منتسب به غيرت‌الله و ساقي دشت كربلا، حضرت ابوالفضل العباس (ع) مي‌دانند، بسان روز عاشورا گرامى داشته و به سوگوارى مى‌پردازند.تاسوعا بزرگداشت شهادت اسوه ايثار و ادب و دلاوري و وفا و حق‌گذاري عباس بن علي(ع) است و با گذشت بيش از هزار و سيصد سال، هنوز تاريخ، روشن از كرامت‌هاي اوست و نام او با وفا و ادب و مردانگي همراه است.آن سردار فداكار با لبي تشنه و جگري سوخته، پا به فرات گذاشت، امّا جوانمردي و وفايش نگذاشت كه او آب بنوشد و امام و اهل ‏بيت(ع) و كودكان تشنه كام باشند. لب تشنه از فرات بيرون آمد تا آب را به كودكان برساند.خود از آب ننوشيد و فرات را تشنه لب‌هاي خويش نهاد و برگشت و دستِ عطش فرات، ديگر هرگز به دامن وفاي عباس نرسيد. اين ايثار را كجا مي‏توان يافت و اين همه فداكاري مگر در واژه مي‌گنجد و با كلام قابل بيان است؟دستان ابواالفضل(ع) قلم شد و اين دست‌ها براي آزادگان جهان علم گشت و عباس آموزگار بي‌بديل فتوّت و مردانگي در تاريخ شد و چه به حق او را غيرت‌الله العظميم ناميده‌اند.
در اين روز مهم، چند رويداد سرنوشت‌ساز در سرزمين كربلا واقع شد كه به آن‌ها اشاره مى‌كنيم:شمر بن ذى الجوشن كه در دشمنى به اهل بيت(ع) پيش قدم‌تر از ديگران بود و با حرارت ويژه‌اى در واقعه كربلا حضور به هم رسانيد، نامه شديد اللحن عبيدالله را در روز نهم ماه محرم به دست عمر بن سعد رسانيد و او را از منظور عبيدالله باخبر گردانيد.پسر سعد كه نسبت به صلح با امام حسين(ع) خوشبين بود و در اين راه تلاش زيادى به عمل آورده بود، يك باره در برابر نامه عبيدالله قرار گرفت و راه گريزى براى خود نيافت. او على رغم ميلش يا با امام حسين عليه السلام بايد نبرد مى‌كرد و يا فرماندهى را از دست مى‌داد و براى هميشه از دست‌يابى به حكومت رى محروم مي‌شد.پذيرفتن هر يك از اين دو راه براى او دشوار بود، ولى حب رياست و هواى نفس، چنان بر وى غلبه يافته بود كه بدون در نظر گرفتن قيامت و موقعيت دينى و اجتماعى امام حسين(ع) و قرابت وى با پيامبر(ص)، راه نخست را انتخاب كرد و با اين نيت كه مى‌توان امام حسين(ع) را به شهادت رسانيد ولى پس از آن، توبه كرد و در پيشگاه جدش محمد مصطفى(ص) درخواست بخشش نمود؛ ولى اگر حكومت رى را از دست بدهد، هرگز به آن نخواهد رسيد، تصميم گرفت كه فرمان عبيدالله را اجرا كند و با امام حسين(ع) به نبرد بپردازد. به همين جهت سپاهيانش را آرايش داد و آنان را آماده حمله نمود.شمر، كه فرمانده پيادگان قشون عمر بن سعد و از عناصر كليدى و پليد واقعه كربلا بود، در عصر روز تاسوعا، امان نامه اى از عمر بن سعد براى چهار فرزند رشيد و دلاور ام البنين عليهاالسلام يعنى عباس، عبدالله، جعفر و عثمان از برادران پدرى امام حسين (ع) آورد تا آنان را از سپاه خداجوى و حقيقت طلب امام حسين(ع) جدا سازد.ام البنين، همسر حضرت على(ع) داراى چهار فرزند دلاور و فداكار بود كه همگى در ركاب برادر و امامشان حضرت اباعبدالله الحسين (ع) در كربلا حاضر بودند.حضرت عباس(ع) كه بزرگ‌ترين آنان است، از شهرت به سزايى برخوردار بود. وى به خاطر جمال زيبا، قامت موزون، دلاورى، غيرت و شجاعت بى‌مانندش، به «قمر بنى هاشم» معروف شده بود.ام البنين از قبيله بنى كلاب بود كه شمر بن ذى الجوشن نيز به همين تبار انتساب پيدا مى كرد. بدين جهت در عصر تاسوعا به نزديكى خيمه گاه امام حسين(ع) آمد و با صداى بلند فرياد زد: خواهرزادگانم كجايند؟امام حسين(ع) كه منظور شمر را دانسته بود، به برادران خود فرمود: پاسخ شمر را بدهيد. اگر چه او فاسق است و ليكن با شما قرابت و خويشى دارد.حضرت عباس عليه السلام به همراه سه برادر خود، در نزد شمر حاضر شدند و از او پرسيدند: حاجت تو چيست؟ شمر گفت : شما خواهرزادگان منيد. بدانيد تا ساعتى ديگر شعله هاى جنگ برافروخته مى گردد و از ياران حسين بن على عليه السلام زنده نمى ماند. من براى شما امان نامه اى از عمر بن سعد آوردم. شما از اين ساعت در امان هستيد، مشروط بر اين كه دست از يارى برادرتان حسين عليه السلام برداريد و سپاهيانش را ترك كنيد.حضرت عباس عليه السلام كه كانون وفادارى و معدن غيرت بود، بر او بانگ زد: بريده باد دست‌هاى تو و لعنت خدا بر تو و امان نامه ات. اى دشمن خدا، ما را دستور مى‌دهى كه از ياران برادر و مولايمان حسين عليه السلام دست برداريم و سر در طاعت ملعونان و فرزندان ناپاك آنان درآوريم. آيا ما را امان مى دهى ولى براى فرزند رسول خدا صلى الله عليه و آله امانى نيست؟شمر از پاسخ دندان شكن فرزندان ام البنين، خشمناك شد و به خيمه گاه خويش برگشت. همچنين روايت شده است: در ميان سپاه عمر بن سعد، فردى بود به نام ((عبدالله بن ابى محل بن حزام )) كه برادرزاده ام البنين عليهاالسلام بود. وى هنگامى كه با خبر شد عمه زادگانش (عباس ، عبدالله ، جعفر، عثمان ) در ميان سپاهيان امام حسين عليه السلام حضور دارند، امان نامه اى از عمر بن سعد براى آنان گرفت و به واسطه غلامش ((كزمان)) براى آنان ارسال كرد. او، فرزندان ام البنين عليهاالسلام را صدا زد و آنان را امان نامه پسر دايى شان باخبر گردانيد. حضرت عباس(ع) و برادرانشان به وى گفتند: به پسر دايى ما سلام برسان و بگو كه ما نيازى به امان نامه شما نيست. امان خدا، بهتر است از امان شما.عمر بن سعد، پس از دريافت نامه عبيدالله بن زياد، احساس كرد، اگر در مبارزه با امام حسين(ع) تعلل بورزد، موقعيت خويش را از دست خواهد داد و شمر به جاى او به فرماندهى سپاه خواهد رسيد. بدين جهت در عصر تاسوعا بدون هيچ گونه اخطار قبلى و با دست پاچگى تمام فرمان حمله عمومى به سوى خيمه هاى امام حسين عليه السلام را صادر كرد.

 

 

ادامه مطلب روز نهم محرم (تاسوعا)

تقويم تاريخ: روز اول محرم

پس از پايان مراسم حج و پراكنده شدن حاجيان از مكه، حسين بن حسن، معروف به «افطس» در مكه خروج كرد و گروهي از مخالفان حكومت بني عباس به او پيوستند. وي، در آغاز دستور داد پرده خانه خدا را كه از سوي عباسيان بر آن نهاده شده بود، بر دارند و به جاي آن دو پرده ديگر از پشم بر آن نهادند. البته اين كار او به دستور «ابوالسرايا» بود كه به نفع علويان و بر ضد عباسيان در عراق قيام كرده بود و رهبري قيام مخالفان بني عباس را بر عهده داشت. ابوالسرايا، آن دو پرده را به همراه نامه اي براي حسين افطس در مكه فرستاد تا خانه خدا را از پرده ستم كاران وقت بزدايد و با پرده هاي تازه تطهير نمايد.حسين افطس پس از برداشتن پرده پيشين خانه خدا، آن را تكه تكه كرد و درميان طرفداران خود و علويان مكه تقسيم نمود و چيزي به عباسيان و هواداران آنها نداد.وي، هم چنان خزانه كعبه را تصرف كرد و دارايي هاي آن را در اختيار خود گرفت و بر عباسيان و هواداران آنها بسيار سخت گرفت و بسياري از اهالي مكه از شدت رفتارش گريزان شده و شهر را ترك نمودند. به دستور حسين افطس، بسياري از خانه هاي فراريان تخريب گرديد.اما سرانجام ابوالسرايا پس از نبردهاي خونين و پراكنده در شهرهاي مختلف عراق، رو به ضعف و سستي نهاد و به دست «حسن بن سهل» كه عامل مامون در عراق بود، گرفتار آمد و با پايان يافتن كار او، شورش و قيام حسين افطس نيز در مكه با شكست مواجه و به نابودي كشيده شد منبع : روز شمار تاريخ اسلام (ماه محرم ) ؛ سيد تقي واردي

و وبلاگ اذانگو

مقاله اي در مورد محرم و عاشورا

ماه  محرم  يا محرم‌الحرام نخستين ماه تقويم اسلامي (هجري قمري) و به اعتقاد مسلمانان از جملهٔ ماه‌هاي حرام است. به‌همان‌گونه كه پيش از ظهور اسلام، در دوران جاهليت، جنگ و خونريزي در اين ماه‌ها ممنوع بود، حضرت محمد(ص) نيز همان راتأييد كرد.

 
امام حسين (ع) از همان ابتدا بيعت با يزيد را نپذيرفت. يزيد نامه‌اي به حاكم مدينه نوشت و به او دستور داد كه از امام حسين (ع)براي يزيد بيعت بگيرد و اگر حاضر نشد او را به قتل برساند. امام حسين (ع) موافق راه و روش حكومت هم عصر خود نبود. بنابراين حاضر به بيعت كردن با يزيد نشد و با خانواده خود براي حج از مدينه به مكه رفت.
 
در اين هنگام عده‌اي از مردم كوفه كه از مرگ معاويه با خبر شده بودند نامه‌هايي براي امام حسين(ع) نوشتند و از او خواستند تا به عراق و كوفه بيايد. امام حسين (ع)نيز كه مسلم بن عقيل را به كوفه فرستاده بود، خود مراسم حج تمتع را به عمره تبديل كرد و بطرف كوفه حركت نمود. ابتدا شماري از مردم كوفه با مسلم بن عقيل همراه شدند؛ اما با ورود عبيدالله بن زياد كه از طرف يزيد به حكومت كوفه گمارده شده بود و خبر آورده بود كه امام حسين(ع) مراسم حج را نيمه كاره گذاشته و قاضي شريح فتواي قتل او را داده‌است و مردم كوفه را تهديد كرده بود مسلم را ترك كنند تا بلكه حسين را از ترك حج و آمدن به كوفه منصرف كرده و مانع بيعت مردم كوفه با وي شوند، مردم كوفه بيعت خود را از امام حسين(ع)  پس گرفتند و به مخالفت با امام حسين (ع) روي آوردند. او سرانجام در روز دهم محرم سال شصت و يكم هجري قمري (برابر بيست و يكم مهرماه سال ۵۹ خورشيدي) به همراه ۷۲ تن از يارانش كشته‌شدند. شيعيان همه سال سالروز كشته شدن امام حسين(ع) را با مراسم مذهبي و عزاداري پاس مي‌دارند.
 
عاشورا، دهمين روز از ماه محرم در گاه‌شماري هجري قمري، روز مقدس مسلمانان است. شهرت اين روز نزد شيعيان به دليل وقايع عاشوراي سال ۶۱ هجري قمري است كه با گاه‌شماري هجري خورشيدي اين روز برابر با سه‌شنبه، ۲۰ مهر ۵۹ خورشيدي است. هرچند براساس گاه‌شماري هجري قمري قراردادي اين روز با چهارشنبه، ۲۱ مهر تطبيق داده مي‌شود. در اين روز حسين بن علي – امام سوم شيعيان – و ياران وي در رويداد كربلا در جنگ با لشكر يزيد كشته شدند و مسلمانان در آن سوگواري مي‌كنند. در مناطق شيعه نشين مراسم عزاداري برگزار مي‎‏‌شود. در تقويم رسمي ايران، افغانستان، عراق، پاكستان و هند اين روز تعطيل مي‌باشد.

 

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد

عيد قربان چه روزي است؟

عيد قربان، عيد پيــروزي وظيفه بر غريزه است. مخلوقات خداوند سه دسته هستند:

۱ـ گروهي كه فقط پيرو غريزه هستند، مانند: حيوانات.
۲ـ گروهي كه فقط پيرو وظيفه هستند، مثل: ملائكه.
۳ـ گروهي كه گاهي دنبال غريزه رفته و گاهي دنبال وظيفه مي‌روند، مانند: انسان.
هرگاه انسان بر سر دو راهي غريزه و وظيفه قرار گرفت و غريزه را انتخاب كرد، به سوي حيوانات گرويده، بلكه از حيوانات هم پست‌تر شده است، چون از عقل و فكر و رهنمودهاي انبيا استفاده ننموده است (اولئك كالانعام بل هم اضل)(۱) آنان همچون چهارپايان بلكه گمراه‌ترند. همانا بدترين جنبنده‌ها نزد خداوند، انسان‌هايي هستند كه گويا كر و گنگ اند و حاضر به تعقل هم نيستند.(۲) اما همين كه انسان در اين دو راهي خطرناك وظيفه را انتخاب نمود و در خط ملائكه و پاكان قرار گرفت آن را عيد مي‌گيرد، مثلاً غريزه گرسنه‌گي و تشنه‌گي و شهوت انسان را به استفاده از آب و نان و به سوي همسر مي‌كشاند، ولي وظيفه دستور مي‌دهد كه در ماه رمضان خودداري كن، كساني كه سي روز وظيفه را انتخاب كرده‌اند، روز عيد فطر را بايد عيد بگيرند، زيرا وظيفه را بر غريزه ترجيح داده‌اند.
آري، عيد قربان، روز پيروزي عقل و وحي بر هوي و هوس است.
قربان چيست؟
قربان عبارت از كارهاي نيكي است كه انسان به وسيله آن بخواهد خود را به رحمت خداوند نزديك كند. بنابراين عمل نيكي كه انسان انجام دهد تا بدان وسيله خويشتن را به رحمت حق تعالي نزديك سازد، آن كار را قربان گويند؛ مانند فرمايش رسول اكرم(ص) كه فرمود: نماز موجب تقرب و نزديكي هر پرهيزكار به رحمت پروردگار است.
بديهي است كه مراد از تقرب به خداي تعالي، قرابت زماني و مكاني نيست، چه بين خالق و مخلوق هيچ‌گونه خويشاوندي وجود ندارد بلكه منظور آن است كه از راه طاعت و انجام كارهاي شايسته مي‌توان مشمول الطاف الهي قرار گرفت و به رحمت او نزديك گرديد. از جمله اعمالي كه حجاج در روز دهم ذي‌الحجه در سرزمين منا بعد از رمي جمره عقبه انجام مي‌دهند، كشتن شتر يا گاو و يا گوسفند و انفاق آن به مستحقين است تا به وسيله اين عمل نيك به رحمت پروردگار نزديك شوند كه آن را قربان گويند و در زبان فارسي (ياء نسبت) به آن ملحق شده و نامش را قرباني گذارده اند، بنابراين قرباني براي امتثال امر خداوند متعال و تقرب به سوي اوست.
عيد قربان را عيد اضحي نيز مي‌گويند و وجه تسميه آن چنين است: اضحي جمع است از ماده (ضحي) كه به معناي ارتفاع روز و امتداد نور آفتاب مي‌باشد و هنگامي كه خورشيد بالا مي آيد (قبل از ظهر) و آن موقع را ضحي گويند، چنان‌كه در قرآن كريم آمده است: والشمس و ضحيها (قسم به خورشيد و چاشتگاه آن). و چون حجاج موقع بالا آمدن آفتاب قرباني مي‌كنند و قرباني را اضحيه يا ضحيه گويند، بدين سبب روز دهم ذي‌الحجه را كه قبل از ظهر آن، عمل قرباني انجام مي‌شود، عيد اضحي نيز گفته‌اند.
قرباني از چه زماني معمول شده است؟
تاريخ قرباني بسيار قديم است و از زمان حضرت آدم ابوالبشر(ع) معمول بوده و در اديان گذشته نيز جزو مقررات ديني به شمار مي‌آمده كه شمه‌يي از آن به اختصار بيان مي‌شود:
۱ـ قرباني فرزندان حضرت آدم(ع) كه نخستين قرباني در عالم به شمار مي‌رود و در آيات ۲۷-۳۰ سوره مائده تصريح شده كه خلاصه شرح آن چنين است: دو پسر حضرت آدم به نام هابيل و قابيل به ترتيب شباني (چوپاني) و كشاورزي مي كردند و صاحب گوسفندان و آب و خاك فراوان بودند، حضرت آدم(ع) آنان را امر به قرباني در راه خدا كرد. هابيل يكي از بهترين شتران يا گوسفندان را براي قرباني در راه خدا اختصاص داد و قابيل دسته‌يي از گندم هاي پست و نامرغوب را جهت قرباني انتخاب كرد كه قرباني هابيل مقبول درگاه پروردگار گرديد و قرباني قابيل به علت عدم اخلاص مردود گشت. قابيل به سبب قبول نشدن قرباني حسادت ورزيد و آتش خشم و كينه اش زبانه كشيد، نفس اهريمني و شيطاني قابيل او را به كشتن برادر وادار كرد و هابيل را كشت و در دنيا و آخرت زيانكار گرديد.
۲ـ حضرت نوح پيغمبر پس از طوفان، مذبحي ترتيب داد و حيوانات بسياري در آن‌جا براي خدا قرباني كرد.
۳ـ قرباني حضرت ابراهيم خليل(ع) يگانه فرزندش اسماعيل(ع) كه در آيات ۱۰۲ تا ۱۰۷ سوره صافات بيان گرديده است: «فلما بلغ معه السعي الي و فديناه بذبح عظيم».
۴ـ در زمان حضرت موسي(ع) به عقيده يهوديان دو نوع قرباني معمول بوده است:
الف) قرباني دموي
ب) قرباني غير دموي
در زبان فارسي هم كلمه قربان به معني فدا شده و كشته شده در راه دوست استعمال مي‌شود چنان‌كه به يكديگر مي‌گويند فدايت شوم و قربانت گردم.
قرباني دموي بر ۳ قسم به شرح زير بوده:
ـ قرباني‌يي كه آن را به آتش مي‌سوزاندند و جز پوست آن چيزي باقي نمي‌گذاردند.

 

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد

عيد قربان بر تمامي مسلمانان جهان تبريك و تهنيت باد

​عيد قربان ‏ روز دهم ماه قمري ذي الحجه، از گراميترين اعياد مسلمانان است كه به ياد ابراهيم و فرزندش اسماعيل جشن گرفته مي‌شود.
نام ديگر عيد قربان "عيد اضحي" است، زيرا "اضحي" جمع "ضحي" به معني امتداد نور آفتاب است و هنگامي كه خورشيد بالا مي آيد (قبل از ظهر)، آن موقع را "ضحي" گويند.
چنانچه در قرآن كريم آمده است:
" والشمس و ضحيها "
"قسم به خورشيد و چاشتگاه آن"سوره شمس/آيه 1
و چون حجاج موقع بالا آمدن آفتاب قبل از ظهر قرباني مي كنند، به عيد قربان «عيد اضحي» مي گويند.
عيد در لغت از ماده عود به معناى بازگشت است و " قربان" از كلمه قرب به معناي نزديك بودن گرفته شده است و شخص با قرباني كردن مي خواهد به خداوند متعال نزديك شود.

مراسم عيد:​برگزار كردن مراسم قرباني تنها بر زائران كعبه در مراسم حج واجب است، اما بسياري از مسلمانان در سراسر جهان در اين روز، گوسفند، گاو يا شتري را قرباني كرده و گوشت آنرا بين مستمندان تقسيم مي‌كنند.
حاجيان در اين روز پس از به پايان رساندن مناسك حج، حيواني را ذبح مي‌كنند و پس از قرباني آنچه بر آنان در حال احرام، حرام شده‏ بود مانند نگاه كردن در آينه، گرفتن ناخن و شانه زدن مو و... حلال مي‌گردد.

قرباني كردن از ديدگاه قرآن:​1- قرباني فرزندان حضرت آدم(ع) كه نخستين قرباني در عالم بشمار مي رود و در آيات30- 27 سوره مائده تصريح شده كه خلاصه شرح آن چنين است:
وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبا قُرْباناً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِما وَ لَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قالَ إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقينَ
و داستان دو فرزند آدم را بحقّ بر آنها بخوان: هنگامي كه هر كدام ، كاري براي تقرّب ( به پروردگار ) انجام دادند امّا از يكي پذيرفته شد ، و از ديگري پذيرفته نشد ( برادري كه عملش مردود شده بود ، به برادر ديگر ) گفت: «به خدا سوگند تو را خواهم كشت!» ( برادر ديگر ) گفت: « ( من چه گناهي دارم؟ زيرا ) خدا ، تنها از پرهيزگاران مي پذيرد!
لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَني‏ ما أَنَا بِباسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لِأَقْتُلَكَ إِنِّي أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمينَ
اگر تو براي كشتن من ، دست دراز كني ، من هرگز به قتل تو دست نمي گشايم ، چون از پروردگار جهانيان مي ترسم!
إِنِّي أُريدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمي‏ وَ إِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ وَ ذلِكَ جَزاءُ الظَّالِمينَ
فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخيهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخاسِرينَ
من مي خواهم تو با گناه من و خودت ( از اين عمل ) بازگردي ( و بار هر دو گناه را به دوش كشي ) و از دوزخيان گردي. و همين است سزاي ستمكاران!
(سوره مائده،آيات 30-27)
دو پسر حضرت آدم به نام هابيل و قابيل به ترتيب شباني (چوپاني) و كشاورزي مي كردند و صاحب گوسفندان

 

براي مطالعه ي ادامه ي مطلب كليك كنيد 

دانلود اوقات شرعي تمام شهر ها و استان هاي كشور ايران

اوقات شرعي كليه شهرها و روستاهاي خراسان شمالي

ماه رمضان ٩٧

جداول اوقات شرعي شيعي كليه شهرها، روستاها و آباديهاي استان آذربايجان شرقي به تعداد بيش از ۴،۰۰۰ نقطه مختلف بصورت روزانه، ماه جاري، ماه دلخواه، ماه شمسي و قمري و همچنين در مناسبت هاي ويژه مانند ماه مبارك رمضان، تعطيلات عيد نوروز و ... توسط سايت و وبلاگ اذانگو تهيه گرديده است.
فايل جداول اوقات شرعي مذكور قابل دانلود در دو فرمت jpg و pdf و با كيفيت بالا جهت استفاده و پرينت مي باشد.

 

اوقات شرعي كليه شهرها و روستاهاي خوزستان

 

اوقات شرعي كليه شهرها و روستاهاي زنجان

ماه رمضان ٩٧

 

اوقات شرعي كليه شهرها و روستاهاي سمنان

ماه رمضان ٩٧

 

اوقات شرعي كليه شهرها و روستاهاي سيستان و بلوچستان

ماه رمضان ٩٧

روشها و راه هاي نزديك شدن به خدا

اگر همواره احساس نگراني ، اضطراب و يا تنهايي داريد ، راه حل آن نزديكي به خدا و قدرت الهي است . دوستي و نزديكي با خداوند ، براي شما آسايش ، امنيت و خوشبيني را به همراه دارد. نگران نباشيد ، هر فردي در هر موقعيت كه زندگي مي كند ، مي تواند با نيل به خداوند ، از لحظات خوشي بهره مند شود.
بله ، در آغاز شروع به اين رابطه ممكن است حس كنيد كه اين نزديكي و ميل ، يك طرفه است اما خيلي زود متوجه يكي سري علائم ظريف، ولي عميقي مي شويد كه متوجه حضور و همياري خداوند با خود خواهيد شد . وقتي با خداوند راز ونياز مي كنيد ، حس شور و هيجان تمام جسم شما را در بر مي گيرد و يا وقتي از او پرسشي داريد ، پاسخ خود را “ناخودآگاه” از طريقي “غير منتظره” دريافت خواهيد كرد. متوجه حمايت ها  و معجزاتي ظريف در مسير زندگي مي شويد و يا با گذشت زمان، عملا” ياري او را درك مي كنيد .  در اين راه ، علم درك مسائلي را كه قبلا” قادر به درك آن نبوديد را كسب ميكنيد و زيبايي هايي را مشاهده مي كنيد كه هيچگاه نديده ايد. صبحگاه با نويني دل انگيز الهي از خواب بر مي خيزيد و يا شايد وي در طول روز علائمي را در اشكال مختلف براي شما نمايان كند . خداوند داراي قدرتي بي انتها و بي پايان است، وقت را تلف نكنيد و با شروع آن ، لحظات  خود را با الطاف الهي نوراني كنيد.
در اينجا به هفت گام جهت آغاز نيل به نزديكي الهي اشاره كرده ايم:
۱- اول براي بستن عهدي نزديك و لذت بخش نيت كنيد و تصميم بگيريد . بصورت نوشتاري همواره آن را در جلوي ديد خود در منزل يا محيط كار قرار دهيد.
۲- مي توانيد از تجربه روابط خوشايند خود در زندگي استفاده ببريد . چگونه اين رابطه را گسترش مي داديد ؟ چگونه بهبود مي بخشيد ؟ فهرستي از اين موارد تهيه كنيد. براي مثال ، در روابط مورد دلخواهمان  ، ما بارها و باره با يكديگر حرف مي زنيم و به سخنان هم گوش فرا مي دهيم . اوقات خود را با هم سهيم مي كنيم ، هيجانان و ترس هايمان را در ميان مي گذاريم ، تا حد امكان و بدون توقع ، به يكديگر عشق مي ورزيم … بعد از اتمام فهرست خود ، از آنها براي چگونگي شروع و تمديد رابطه ي خود با خداوند يكتا الگو بگيريد.

 

 

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد 

داستان ها و حكايت هاي نماز – بخش سوم


امام زمان (عج) بر روي آب نماز مي خواند​رشيق مادراني گفت: خليفه عباسي (معتضد) به من و دو نفر ديگر دستور داد كه بطور كاملا محرمانه به سامرا رفته و وارد خانه امام عسگري (عليه السلام) كه از دنيا رفته بشويد و هر كس را كه در آن خانه يافتيد به قتل برسانيد و سر او را به نزد من بياوريد.
ما به سامراء رفته و بدون هيچ مشكلي وارد خانه شديم و همه جا را بررسي كرديم تا اينكه به پرده اي رسيديم آن را كنار زديم سردابي پديدار شد وارد آن شديم و ديديم كه گويا دريائي از آب است و در انتهاي آن حصيري بر روي آب افكنده شده و شخص بسيار زيبائي بر آن نشسته است و به عبادت و نماز مشغول است و اصلا توجهي به ما ندارد.
يكي از همراهان ما خواست تا داخل شود و او را دستگير كند اما درون آب افتاد و چيزي نمانده بود كه غرق شود من دستم را دراز كرده و او را بيرون كشيدم و تا يك ساعت بيهوش بود آنگاه رفيق ديگر ما اقدام به رفتن به سوي او كرد ولي در آب افتاد و او را هم بيرون كشيديم من مات و متحير شده بودم و به او خطاب كرده و گفتم از خدا و از شما عذر مي خواهم كه مزاحم شدم ولي او اعتنائي نكرد و ما باز گشتيم و جريان را براي معتضد گفتيم او به ما گفت اين ماجرا بايد پنهان بماند و جائي آنرا نقل نكنيد وگرنه سر شما را از بدن جدا مي كنم.

نماز اولين كار بعد از ظهور​در كتاب شريف بحار الانوار است كه در آن روز موعود (روز ظهور حجت) آن حضرت به اذن پروردگار به مسجد الحرام مي رود و پشت مقام ابراهيم و رو به كعبه مي ايستد و دو ركعت نماز مي گزارد و سپس اعلام ظهور مي فرمايند.
مي بينيم كه اولين و مهمترين كار حضرت خواندن نماز و دست تضرع به بارگاه حضرت معبود گشودن است و يكي از اهداف مهم حضرت مهدي (عج) اقامه نماز در سراسر گيتي است.

حضرت عيسي (عليه السلام) پشت سر قائم (عج) نماز مي خواند​بعد از آنكه حضرت عيسي (عليه السلام) به ياران حضرت مي پيوندد حضرت مهدي (عج) به آن حضرت مي گويد جلو بايست و با مردم نماز بخوان ولي حضرت عيسي (عليه السلام) مي گويد: نماز براي تو اقامه شده لذا پشت سر حضرت ولي عصر (عج) مي ايستد و نماز مي خواند و با او بيعت مي كند.
مهدي (عج) است آنكه وقت نماز جماعتش
عيسي (عليه السلام) به صد نياز به او اقتدا كند

نماز انسان را از گناه باز مي دارد​ روايت شده كه جواني از انصار با حضرت رسول اكرم (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) نماز مي خواند ولي در عين حال مرتكب گناه نيز مي شد (كارهاي بد و نابجا انجام مي داد) موضوع به اطلاع حضرت رسيد ايشان فرمودند: نمازش روزي او را از گناه باز خواهد داشت. چيزي نگذشت كه جوان از كارهاي بد توبه نمود و نماز خوان واقعي گرديد.

نماز بدون خشوع​بعضي نماز را با خشوع مي خوانند:
خشوع ادب جسمي و روحي است.
رسول اكرم (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) ديد كه شخصي در حال نماز با ريش خود بازي مي كند فرمود:
اگر او روح خشوع داشت هرگز اينكار را نمي كرد يعني اگر او مي دانست و درك مي كرد كه مقابل چه كسي است اينطور بي ادبي نمي كرد و با سر و صورت خود بازي نمي نمود.

جايگاه بي نمازان​پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) فرمود: امين وحي بر من نازل شد و هنوز وحي را به اتمام نرسانده بود كه ناگاه صداي وحشتناكي به گوش رسيد به گونه اي كه چهره فرشته وحي تغيير كرد.
پرسيدم اين چه صدائي بود گفت: اي محمد (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) خداوند تعالي در جهنم چاهي قرار داده سنگ سياهي را در آن انداختند اكنون پس از سيزده هزار سال آن سنگ به زمين آن چاه رسيد.
پرسيدم آن چاه جايگاه چه كساني است گفت: جايگاه بي نمازان و شرابخواران.

 

 

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد 

داستان ها و حكايت هاي نماز – بخش دوم


داخل شدن در نماز​ حضرت مجتبي (عليه السلام) وقتي از وضو فارغ مي شد رنگ صورتش تغيير مي كرد وقتي سببش را مي پرسيدند؟ مي فرمود: هركس كه مي خواهد بر خداي بزرگ وارد شود بايد رنگ صورتش عوض شود.

عبادت امام مجتبي (عليه السلام)​ حضرت امام حسن مجتبي (عليه السلام) چون به نماز مي ايستاد مفصلهاي بدنش به حركت در مي آمد و چون بهشت و جهنم را ياد مي كرد مانند انسان مار زده مضطرب مي گشت، در هيچ حالي او را نديدند كه مگر آنكه خدا را ذكر مي كرد. از عبادات او كه از فضائل مختص اين امام است مي توان اين را گفت كه آن حضرت بيست و پنج بار پياده به زيارت كعبه رفت با آنكه مركبهاي خوب با ايشان برده مي شد ولي مسافت چهارصد و پنجاه كيلومتر راه را زير اشعه سوزان آفتاب و روي سنگريزه هاي داغ پياده مي پيمود تا رضايت خدا را بيشتر فراهم آورد.

نماز خوف اباعبدالله (عليه السلام)​ امام سجاد (عليه السلام) مي فرمايد پدرم اهل عبادت بود و شبي هزار ركعت نماز مي خواند، حالا ببينيم آيا شب عاشورا هم حضرت توانستند اين نماز را بخوانند يا اينكه روز عاشورا ناچار شدند در زير آن همه تير و نيزه و شمشير نماز خوف بخوانند، نماز خوف كيفياتي دارد اگر هيچيك از اقسام آنها ممكن نشد بايد به جاي هر ركعت يك تسبيح اربعه بگويند يعني در هر ركعت يك بار بگويند سبحان الله و الحمدالله و لااله الاالله و الله اكبر در اين نماز مختصري كه حضرت مي خواندند چقدر نيزه و تير كه به سوي وجود مبارك ايشان پرتاب نشد (تا جايي كه يك تير هم به بدن ايشان اصابت كرد) پس بايد بدانيم كه اصل و پايه جهاد حضرت اباعبدالله (عليه السلام) نماز و عبادت بود.

توجه قلبي در نماز​حضرت امام سجاد (عليه السلام) هنگامي كه مشغول وضو گرفتن مي شد رنگ چهره اش زرد مي شد از اطرافيان به حضرت مي گفتند چرا در هنگام وضو اين حالت به شما دست مي دهد مي فرمود: آيا مي دانيد در برابر چه كسي مي خواهم بايستم؟
و گفته شده كه روزي در حال نماز رداء از شانه آن حضرت افتاد حضرت تا فراغت از نماز آن را به شانه نيافكند و ملتف نشد. وقتي از نماز فارغ شد يكي از اصحاب عرض كرد يابن رسول الله در حال نماز عبا از دوش شما افتاد ولي توجه نكرديد فرمود: واي بر تو آيا مي داني در برابر چه كسي ايستاده بودم؟ چنين فكري مرا از توجه به عبا منصرف ساخته بود آيا نمي داني كه نماز بنده فقط آن مقداري قبول مي شود كه نسبت به خدا حضور قلب داشته باشد راوي مي گويد گفتم فدايت شوم بنابراين با اين نمازهايمان به هلاكت مي رسيم؟ حضرت فرمود خداوند اين نمازهاي ناقص را با نوافل و نمازهاي مستحبي كامل مي سازد.

 

 

 

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد 

دعاي سحر معروف

سوم: دعاى عظيم الشأنى را كه از حضرت رضا عليه السّلام روايت شده بخواند، آن حضرت فرموده است: اين دعا دعايى است كه امام باقر عليه السّلام در سحرهاى ماه رمضان ميخواندند:اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاهُ وَ كُلُّ بَهَائِكَ بَهِيٌّ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِبَهَائِكَ كُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ جَمَالِكَ بِأَجْمَلِهِ وَ كُلُّ جَمَالِكَ جَمِيلٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِجَمَالِكَ كُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ جَلالِكَ بِأَجَلِّهِ وَ كُلُّ جَلالِكَ جَلِيلٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِجَلالِكَ كُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ عَظَمَتِكَ بِأَعْظَمِهَا وَ كُلُّ عَظَمَتِكَ عَظِيمَةٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعَظَمَتِكَ كُلِّهَا اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ نُورِكَ بِأَنْوَرِهِ وَ كُلُّ نُورِكَ نَيِّرٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِنُورِكَ كُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ رَحْمَتِكَ بِأَوْسَعِهَا وَ كُلُّ رَحْمَتِكَ وَاسِعَةٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ كُلِّهَا اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ كَلِمَاتِكَ بِأَتَمِّهَا وَ كُلُّ كَلِمَاتِكَ تَامَّةٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِكَلِمَاتِكَ كُلِّهَا.خدايا از تو درخواست ميكنم به حق زيباترين مرتبه از زيبايي ات، و همه مراتب زيبايي ات زيباست، خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب زيبايي ات.خدايا از تو درخواست ميكنم به حق نيكوترين مرتبه از جمالت، و همه مراتب جمال تو نيكوست، خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب جمالت.خدا از تو درخواست مي كنم به حق برجسته ترين مرتبه از جلالت، و همه مراتب جلال تو برجسته است خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب جلالت.خدايا از تو درخواست مي كنم به حق بالاترين مرتبه از عظمتت، و همه مراتب عظمتت عظيم است، خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب عظمتت.خدايا از تو درخواست مي كنم به حق نوراني ترين مرتبه از نورت، و همه مراتب نور تو نورانى است، خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب نورت.خدايا از تو درخواست مي كنم به حق گسترده تري مرتبه از رحمتت، و همه مراتب رحمتت گسترده است، خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب رحمتت.خدايا از تو درخواست مي كنم به حق كامل ترين مرتبه از مراتب كلمات، و همه مراتب كلماتت كامل است، خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب كلماتت.

 

 

براي مطالعه ي ادامه مطلب كليك كنيد